आजचे श्लोक:-
*न मां दुष्कृतिनो मूढा: प्रपद्यन्ते नराधमाः।*
*माययापहृतज्ञाना आसुरं भावमाश्रिता:।।१५।।*
*चतुर्विधा भजन्ते मां जनाःसुकृतिनोsर्जुन।*
*आर्तो जिज्ञासुरर्थार्थी ज्ञानी च भरतर्षभ।।१६।।*
तुम्हाला अत्यंत सूक्ष्म जीवांचा अभ्यास करायचा आहे आणि तुम्ही त्यासाठी फक्त भिंग घेऊन आलात, आणि 'माझ्या भिंगातूनच मला सूक्ष्मजीव दाखवा.नाही दिसले तर मी मानणार नाही.'असे म्हणायला लागलात तर त्याला काही किंमत राहील का? त्या अत्यंत सूक्ष्म जीवांना बघण्यासाठी शक्तिशाली मायक्रोस्कोप लागेल.आणि त्या मायक्रोस्कोपनेच पाहायचे,हे तुम्हाला मान्य करावे लागेल.तिथे तुमचा उद्दामपणा चालणार नाही.तीच गोष्ट परमेश्वराच्या बाबतीत लागू होते.'मला डोळ्यांनी दिसला तरच मी मानेल.'असे म्हणणाऱ्याला जन्मात देव दाखवणे शक्य नाही!ज्या डोळ्यांनी आपण जग पाहतो,ते स्वतःचे डोळे कधीही स्वतःला पाहता येत नाहीत.त्यासाठी आरशाचा आधार लागतो.स्वतःचे डोके सुद्धा स्वतःला कधीच पाहता येत नाहीत.त्यासाठीही आरशाचा आधार लागतो.
मग स्वतःच्या डोळ्यांनी दिसले नाही म्हणून असे कोणी म्हणेल का, की 'मला स्वतःला न दिसल्यामुळे डोके नाही आणि मला दृष्टी नाही! '
मनाचा सर्वोच्च प्रवास झाल्यानंतर त्याच्याही पुढे हिमतीने उडी मारल्यावर प्राप्त होणारे रहस्य म्हणजे परमेश्वर होय! तिथपर्यंतचा प्रवासच करायचा नाही, त्यांना देव दाखवण्याच्या फंदात पडू नये.त्यांनी पूर्ण नास्तिक राहणे, हेच त्यांच्यासाठी हितावह आहे.पण ते चूप बसत नाहीत.देव मानणाऱ्याला त्रास देतात.उपद्रव करतात.मायावी, कपटी प्रश्न तयार करून देव मानणाऱ्याला बुचकळ्यात पाडतात.आणि मानणारे बिचारे भोळसटपणाने त्यांना उत्तरे देता देता त्यांच्या उपद्रवात गुरफटतात!
विनाकारण जे असा त्रास देतात, त्या आसुरी वृत्तीच्या लोकांचा बंदोबस्त केला पाहिजे.ज्याचे त्याचे स्वातंत्र्य ज्याला त्याला उपभोगू द्या.आपल्या मानण्या न मानण्याने देवाला काहीच फरक पडणार नाहीये.हेच भगवान पटवून देत आहेत.
ते म्हणतात,की आसुरी वृत्तीने ग्रस्त असलेले,दुष्कर्म करणारे नराधम लोक मायेच्या अधीन झाल्यामुळे माझ्या म्हणजेच परमेश्वराच्या खऱ्या स्वरूपाला जाणू शकत नाहीत. तसेच परमेश्वराला जाणण्याचा प्रयत्न करणारे सुद्धा चार प्रकारचे असतात.१)आर्त२)जिज्ञासू३)काही इच्छा पूर्तीसाठी देवाकडे कामना करणारा आणि ४)ज्ञानी.
म्हणजे आर्ततेने परमेश्वराकडे धावा घेणारे पहिल्या प्रकारचे.परमेश्वर नेमका खरंच कसा आहे, हे जाणण्याची तीव्र इच्छा असलेले दुसऱ्या प्रकारचे, परमेश्वराकडे काहीतरी मागत राहणारे तिसऱ्या प्रकारचे आणि परमेश्वराने सगळं काही देऊन ठेवलेलं आहे.मागायची गरज नाही.तो न मागताच सारं काही योग्य वेळ आल्यावर भरभरून देत असतो.फक्त पेशंस ठेवावे लागतात, हे कळलेले शेवटचे चौथ्या प्रकारचे म्हणजे ज्ञानी भक्त.
आपण बहुतेक जण तिसऱ्या प्रकारचे आहोत.देवाला काही ना काहीतरी मागत असतोच! असू द्या.आईकडे किंवा वडिलांकडे हक्काने मागण्यांमध्ये काय हरकत आहे?पण आपला प्रवास शेवटच्या टप्प्याकडे ज्ञानी भक्त बनण्याकडे वळवायचा आहे, हा एक टप्पा आपल्याला चालायचाच आहे, हे तर खरे आहे ना?
लेखक:- *श्रीनिवास राघवेंद्र जोशी*, कारंजा लाड, जि.वाशीम
आपल्या प्रतिक्रिया द्या....
.jpeg)
